‘Mijn naam is Julia Taselaar en ik volg de lerarenopleiding geschiedenis op de Hogeschool Rotterdam. Ik zit in mijn derde jaar en ik loop stage bij Helinium in Hellevoetsluis. Naast mijn stage heb ik ook een aanstelling voor twee eigen klassen met niveau basis en kader, ik geef ze vier uur per week geschiedenis. Deze klassen zijn een grote uitdaging, maar ik sluit iedere stagedag af met een glimlach op mijn gezicht.

In het derde jaar wordt de stage steeds belangrijker. Er wordt meer van je verwacht en ook is het tijd dat je veel voor de klas gaat staan. Je kijkt niet alleen meer mee met je werkplekbegeleider, maar je krijgt zelf taken zoals het maken en nakijken van toetsen, meegaan met klassenuitjes en het bijwonen van vergaderingen. De leerlingen komen naar je toe voor vragen en ook is het jouw verantwoordelijkheid om ze goed les te geven. Vanaf nu voel je echt hoe het is om een docent te zijn!

Dit jaar heb ik twee stagedagen, dinsdag en woensdag. Op deze twee dagen heb ik iedere dag twee uur les die ik van tevoren goed voorbereid met een powerpoint en een leuke opdracht. Naast mijn lessen ben ik ook te vinden in de docentenkamer om te kletsen met collega’s en om aan mijn schoolopdrachten te werken. Ik ben ook vrijwel altijd aanwezig bij sectie- en teamvergaderingen. Ik vind het belangrijk om hierbij te zijn zodat ik op de hoogte ben van alles wat er in de school en in mijn sectie gebeurt, en omdat ik hier veel van kan leren. Ik word binnen het Helinium altijd serieus genomen, waardoor ik af en toe vergeet dat ik ook nog een stagiaire ben en niet alleen een collega. Ik vind dit persoonlijk superfijn omdat ik me er echt thuis voel.

Hoewel het nog maar mijn eerste jaar bij RPO Rijnmond is, heb ik het heel erg naar mijn zin. Ik voel mij altijd gehoord en ik kan bij veel verschillende mensen terecht voor mijn vragen. Gelukkig mag ik volgend jaar blijven bij Helinium. Hierdoor hoef ik in mijn examenjaar niet meer te wennen aan een nieuwe school en ben ik bekend met de schoolregels. Ik ben benieuwd wat mij volgend jaar te wachten staat!’